خواستم آدمی از آدمیت سیر شود


باور نکند بد است و زنجیر شود

هر روز دلم به هر بدی می خندید

تا دست و دلم بدست خود پیر شود

من این همه دیدم و ندیدم یک ان

نیکی بشود بدی و تفسیر شود

در کشور عاشقان که نامش گم باد
 
افزونی نیکی به بدی دیر شود
 
یوسف بنشین به چاه بختت امروز

تا چشم پدر دوباره دلگیر شود

امروز که دزدی به دلت میبندند

گویی که محمد امدست تکفیر شود

برخیز  بگو خدا همین نزدیکیست

گر بی یاد خدا دلی مرا  شیر شود

این دلنوشته یک درد دل بیش نیست گوش کنید به حرفهای من

درد دلی است که تهمت را می خواهد از خودش دور کند

من نه اینم که گفتید فقط همین

در ده دقیقه و در اوج عصبانیت ان چیزی را گفتم که درد دلم بود شاید نتوانستم تمام احساساتم را در قالب واژگان بگنجانم شاید شعر نباشد اما یک متن .................................

نمی دانم ......................

ترانه : مهرزاد امیرخانی / آهنگ : مرتضی پاشایی / تنظیم ، میکس و مسترینگ : معین راهبر

متن آهنگ “نگران منی . . . ” مرتضی پاشایی – تیتراژ برنامه ماه عسل ۹۳ :

تو به جای منم داری زجر میکشی
یکی عاشقته که تو عاشقشی
تو به جای منم پر غصه شدی
نذا خسته بشم، نگو خسته شدی
نگران منی که نگیره دلم
واسه دیدن تو داره میره دلم
نگران منی مث بچگیام
تو خودت میدونی من ازت چی میخوام

مگه میشه باشی و تنها بمونم
محاله بزاری محاله بتونم
دلم دیگه دلتنگیاش بی شماره
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
عوض میکنی زندگیمو
تو یادم دادی عاشقیمو
تورو تا ته خاطراتم کشیدم
به زیبایی تو کسی رو ندیدم

نگو دیگه آب از سر من گذشته
مگه جز تو کی سرنوشت و نوشته
تحمل نداره نباشی

دلی که تو تنها خداشی
به غرور یخی یه ستاره ی سرد
یه شب از همه چی بخدا گله کرد
یدفعه به خودش همه چیرو سپرد
دیگه گریه نکرد فقط حوصله کرد
نگران منی به تو قرصه دلم
تو کنار منی نمیترسه دلم
بغلم کن ازم همه چیمو بگیر
بزا گریه کنم پیش تو دل سیر
مگه میشه باشی و تنها بمونم
محاله بزاری محاله بتونم

دلم دیگه دلتنگیاش بی شماره
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
عوض میکنی زندگی مو
تو یادم دادی عاشقی مو
تورو تا ته خاطراتم کشیدم
به زیبایی تو کسی رو ندیدم
نگو دیگه آب از سر من گذشته
مگه جز تو کی سرنوشت و نوشته
تحمل نداره نباشی
دلی که تو تنها خداشی

لینک دانلود آهنگ تیتراژ ماه عسل ۹۳ با صدای مرتضی پاشایی

پیشاپیش روز بزرگ سپندار مزدگان روز دلدادگی را بر تمام دلدادگان و دلسپردگان این کهن بوم وبر شاد باش می گویم  برسم گذشتگانمان همانها که پیش از ان که غربی ها بدانند ولنتاین چیست این روز را گرامی میداشتند بیاییم از کسانی باشیم که روز دلدادگی را بیست ونه بهمن جشن میگیریم وبا دژخیمان همراه نشویم

شاد باشید

آی ادم ها که در بیشه تنهایی من مهمانید

زندگی رسم بدیست

سبز باید شدن و رفتن از این ورطه ی خاک

من و تو  ابی ترینیم  مثل  بال  شا‍ پرکها

            مثل  گریه های  ناودون   تو  نگاه  ادمکها

مثل احساس قشنگی که میپیچه تو ایوون

            لحظه ای که پا میزارن تو ی خانه قاصدکها

چگونگی از بین رفتن وزیران لایق ایرانی

امیر کبیر (قائم مقام تقی خان فراهانی )

دد منشان  ایران برای جلوگیری از سواد دار شدن ایرانیان و گسترش بی خردی دست بکاری زدند که تاریخ همانند ان کمتر دیده است

امیر را کشتند

یکی از شاعران ایرانی بنام اندلیب که مهر بوطن داشت این رویداد را چنین بیان میکند

بعهد ناصرالدین شاه شد دارالفنون تاسیس

بدست میر دانا دل تقی خان فراهانی

تمام همتش شد صرف در این راه تا گردد

رها از بند استبداد و جهل ایران وایرانی

خدا رحمت کند ان پیر با تدبیر ولایق را

که شد در راه افکار بلند خویش قربانی

امام جمعه ی تهران به شاه بی کفایت گفت

برانداز این بنا را زودتر همراه با بانی

کجا دست مرا بوسند یا پای تو را ای شاه

اگر مردم رها گردند از زنجیر نادانی

خداوند روان پاک ان بزرگ مرد فرهیخته را شاد کند

ادامه را حتما ببینید

نامه جنجالی امیر کبیر به شاه ایران که باعث کشته شدن او شد در ادامه اورده شد

با دست خط خود امیرکبیر

تقدیم به انان که خوب بودن را هر روز تمرین میکنند

باز این پروانه دل را بی تو پرپر می کند

با سقوط بال ، دل تقدیم دلبر می کند

ای که در تنهاییم تنها پناهم بوده ای

روزهای بی کسی را با که دل سر می کند

این دل دیوانه ام با دلبری بیگانه است

بعد از این با چشم تر صد کار دیگر می کند

قافیه در قافیه هی عشق را پس میزنم

کی دل این افسانه را از گوش خود در می کند

بی خیال این زندگی جز بی خیالی هیچ نیست

خسته ام از دل که غم را زود باور می کند

این شعر سروده سال 1387 هست روزگاری که حافظ گون می خواستم بنویسم ولی پس از مدتی دیدگاهم دگرگون شد

ان چه عمریست به چشمان سیاهت ماواست

مثل   پرواز  پرستوی  مهاجر   زیباست

مثل احساس پر از جوشش افکار غزل

شور و شوقی است که تا عمق نگاهت پیداست

بلبلان مست و غزلخوان و گلستان به نشاط

یک چهان است ولی چشم تو تفسیر جداست

گر چه تقدیر مرا قدرت تفسیر نداد

انچه زیبا تر از هستی دنیاست تو راست

گر همه ادم و افلاک به تحریر ایند

نتوان کرد چنان وصف که بر دوست رواست

درد و دل با که بگویم که ز جانان چو نشان

از پی هر که بگیرم به نشانی شیداست

در دل غربت خورشید به هنگام غروب

همدم و مونس تنهایی و دردم دریاست

غم چشمان تو و هجرت خورشید کجا

آگه از این دل و چشمان تو کس نیست خداست

هوای نگاه  یتیم بی پدر دارد

سکوت شب و صحرا چقدر تاریکند

دوباره گرگ بیابان چه حیله ها بسر دارد

صدا نوای نفس های رو به ارامش

خدا از این ترنم قران چه در نظر دارد

نگاه کن نوازش چشمان ابی مهتاب

کنار روایت قران چقدر اثر دارد

نوای اشنا؛نگاه کودکانه اش سر خرد

به نیزه ی سرخی که ریش و سر دارد

میان نگاه کودکانه از خدا پرسید

خدا چه نیازی به خیر و شر دارد

پدر کجاست این صدای بابا است

بگو تو عمه ، که قران چنین زبر دارد

مگر نگفتی از پدر که رهرو عشق است

مگر نه اینکه شنیدم که یک سفر دارد

دوستان این شعر ادامه دارد ولی .............. الان نمیتوانم کاملا بزارم